Plutseleg var dagen der eg skulle intervjuast om kvifor eg skulle få lov til å reise på utanlandspraksik i 2.klasse. Dagen begynte med at når eg vakna så slo det ned ein tanke i hode mitt, nei ikkje i dag.. :s Så medan eg gjekk rund i leilegheita fortumla som noko kvart illt, gjekk eg rundt å prøvde å diktere "gliupe" setningar på engelsk.. for det var nemleg her haka var.. intervjuet skulle gjerast på engelsk.. og alle som har høyrt meg snakke engelsk veit at tone og engelsk ikkje er ein god kombinasjon.. Så var det bare å vente til klokka blei 1330 og ein skulle inn i løvenshule :s For å sei det sånn så var eg drit nervøs, ein kan samanlikne det med å hoppe i strikk ( for dei som har gjort det). Før eg kom inn sa den eine som skulle intervjue meg "we don't gonna kill you" og eg tenkte bare æææ nei da.. ikkje d heile tatt...
I etter kant av intervjuet har eg tenkt på kor mykje dumt eg sa. "Å, nei sa eg d! Tone då, du må jo ikkje sei d!" og allt det dumme eg sa som ikkje hadde noko rellevans for utenlandspraksis i det heile tatt.. eg må sei eg skjemmes over meg sjølv, visst dei eg glupe så sender dei ikkje meg.. men vi får bare vente i spenning å sjå kva for avgjrdsle dei tek..
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar